Mary's sofa cover - Το ριχτάρι της Μαρίας

Γεια σας και πάλι!

Τις προάλλες με επισκέφτηκε η ανηψιά μου και μου έφερε ένα καινούριο ριχτάρι, που χρειαζόταν ένα μικρό κόψιμο έτσι ώστε να εφαρμόζει στον γωνιακό καναπέ του σαλονιού της. Μαζί μ' αυτό έφερε μαζί και το προηγούμενο (ήδη κομμένο) , για να το χρησιμοποιήσω σαν οδηγό.

Αφού έριξα μια ματιά, είδα ότι η μοδίστρα που είχε αναλάβει να το φτιάξει, αν και επαγγελματίας, έδωσε ελάχιστη σημασία στη λεπτομέρεια και  ένα απαράδεκτο για τα δικά μου μέτρα αποτέλεσμα.

Με κάτι τέτοιες αφορμές θυμάμαι τον πατέρα μου να με συμβουλεύει από τα μαθητικά μου ακόμη χρόνια : " Όταν αναλαμβάνεις μια δουλειά, είτε είναι απλή είτε πολύπλοκη, πάντα να αφιερώνεις όσο χρόνο είναι απαραίτητος για να παραδώσεις κάτι άψογο!".  Κι αφού μ' όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις, όχι μόνο έγινα κι εγώ λεπτολόγος σαν κι εκείνον, το διασκεδάζω κιόλας!!

Η συγκεκριμένη μεταποίηση τον ήθελε το χρόνο της, το αποτέλεσμα ωστόσο είναι άψογο και νοικοκυρεμένο,  έτσι όπως θα το είχε φτιάξει κι ο πατέρας μου αν ήξερε να ράβει!  Φαντάζομαι ότι θα γελάσουν και τα μουστάκια του καθώς θα διαβάζει αυτή την ανάρτηση...

Η καλή όψη

Η ανάποδη όψη

Στην κορυφή του ανοίγματος μια σειρά ζιγκ ζαγκ για ενίσχυση

Λεπτομέρεια από το προηγούμενο ριχτάρι

Η δική μου μεταποίηση

Για να είμαι σίγουρη ότι δεν θα βρεθώ προ εκπλήξεως, έκανα μια μικρή πρόβα με ένα κομάτι τζην και προχώρησα μόνον αφού επιβεβαίωσα τις μετρήσεις μου.

Το ριχτάρι σιδερώθηκε και είναι έτοιμο να μπει στη θέση του!

Μιας και το σημερινό πρωινό αφιερώθηκε στις μεταποιήσεις, τέλειωσα με το κουραστικό ράβε-ξήλωνε για να φαρδύνω το πάπλωμα με τις κλεψύδρες. Τώρα που έχω το σωστό φάρδος μένει να φτιάξω άλλο ένα κομάτι για να το μακρύνω.

Σας χαιρετώ, 

Εύχομαι να είστε όλοι καλά!