A new bag - Μια καινούρια τσάντα

Γεια σας!

 Αυτή τη φορά εμπνευσμένη από διάφορες αναρτήσεις σε πολλά blogs, εγχώρια και μη, σχεδίασα μια τσάντα για τη μικρή μου δεκαεξάχρονη βαφτισιμιά, που λατρεύει τις τσάντες.

Με την ευκαιρία χρησιμοποίησα τα νεοαποκτηθέντα μου υφάσματα καθώς κι ένα ζαχαρί λινό που βρήκα στο κέντρο 2 ευρώ το μέτρο μόνοοοο! Προμηθεύτηκα ακόμη πριτσίνια και κουμπώματα (της Prym) για ένα πιο επαγγελματικό και ενδιαφέρον αποτέλεσμα.

 Ο σχεδιασμός των πατρόν καθώς και το κόψιμο μου πήραν πολύ περισσότερο χρόνο απ' όσο υπολόγιζα γιατί σεβάστηκα το ρητό που έλεγε η γιαγιά μου σε τέτοιες περιπτώσεις : " δύο φορές μέτρα, μία κόψε".  Για την ακρίβεια εγώ κόβω δύο φορές: μια φορά κόβω την ενίσχυση ακριβως στις διαστάσεις του πατρόν, την κολλάω στο ύφασμα και μετά κόβω τα περιθώρια ραφής στο ύφασμα μετρώνας με το χαρακάκι . Αυτός ο τρόπος με βολεύει πολύ στο καρφίτσωμα γιατί το μόνο που έχω να κάνω είναι να ταιριάξω τις άκρες των δύο υφασμάτων. Έτσι αποφεύγω τις πολλές χοντράδες αφού τα περιθώρια ραφής δεν είναι ενισχυμένα. 

 

Επειδή όμως η κούραση και η βιασύνη είναι κακοί συμβουλάτορες, το έκανα το λάθος μου σιδερώνοντας την ενίσχυση του καπακιού της τσάντας (αυτό το φούξια με τις στρογγυλάδες)  σε λάθος ύφασμα!!

Ευτυχώς το κατάλαβα και το ξεκόλλησα αμέσως για να διαπιστώσω ότι η κόλλα της ενίσχυσης είχε μείνει πάνω στο ύφασμα. Δεν πτοήθηκα όμως και σκέφτηκα να διορθώσω το κακό κολλώντας την μη αυτοκόλλητη πια ενίσχυση στο σωστό κομμάτι υφάσματος  χρησιμοποιώντας την "αράχνη" για το απλικέ. Για καλή μου τύχη, το κόλπο δούλεψε.

Ξεκίνησα και το ράψιμο και βρίσκομαι λίγο πριν από το τέλος. Σας αφήνω για τώρα, περιμένω σήμερα το βράδυ τους νονούς της κόρης μου.......

Καλά να περνάτε!