Καλημέρα σε όλους σας!
Επιτέλους καλοκαίρι!
Όλα τα δύσκολα τελείωσαν και τώρα πια απολαμβάνουμε την ανεμελιά του καλοκαιριού. Οι σχολικές εξετάσεις είναι για μας παρελθόν και οι πανελλήνιες επίσης. Ο μικρός μου τελείωσε την Α' Λυκείου αξιοπρεπέστατα (διαβάσατε φαντάζομαι σε τι υφάλους ρίχτηκαν τα παιδιά). Η μεγάλη μου πήγε πολύ καλά στις πανελλήνιες και το φθινόπωρο με το καλό θα είναι φοιτήτρια στη σχολή της προτίμησής της εδώ στην Αθήνα !!!
Όσο για μένα, αυτές τις μέρες ασχολούμαι με την κατασκευή μαξιλαροθηκών που στην άκρη τους θα έχουν αζούρ και μια δαντελένια φάσα φτιαγμένη με το βελονάκι.
Μου προέκυψε όμως ένα πρόβλημα που δεν το είχα προβλέψει. Το ύφασμα που αγόρασα με το μέτρο ήταν στραβό με αποτέλεσμα, όταν ξέφτισα τις κλωστές για το αζούρ, η ευθεία που σχηματίστηκε δεν ήταν παράλληλη με τις στενές πλευρές της μαξιλαροθήκης.
Το πρόβλημα γυρόφερνε στο μυαλό μου για μέρες (και νύχτες θα έλεγα) ώσπου βρήκα τη λύση.
Αφού ξέφτισα τις κλωστές, δίπλωσα το ύφασμα φέρνοντας τις δύο άκρες της γραμμής του αζουρ ώστε να συμπέσουν και σιδέρωσα την τσάκιση. Στη συνέχεια σημάδεψα τα σημεία ραφής της δαντέλας με μαρκαδόρο που φεύγει με νερό. Όταν κεντήθηκε το αζούρ και ράφτηκαν τα στριφώματα και η δαντέλα, τότε δίπλωσα τη μαξιλαροθήκη με οδηγό την τσάκιση που έκανα με το σίδερο και γάζωσα τις πλαινές ραφές παράλληλες με αυτήν.
Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια για να πετύχω το σωστό φάρδος ήταν να κόψω το ύφασμα αρκετά φαρδύτερο από την τελική διάσταση.
Σας δίνω μια πρώτη όψη της μαξιλαροθήκης πριν την πλύνω και τη σιδερώσω γι αυτό σας παρακαλώ να είστε επιεικείς!!
Και βέβαια να μη λησμονήσω να σας ενημερώσω πως τη δαντέλα, όχι, δεν την έπλεξα εγώ, (που χρόνος διαθέσιμος) αλλά η χρυσοχέρα η μανούλα μου η οποία επιμελήθηκε και το ράψιμό της στο χέρι.
Η δική μου η δουλειά περιορίστηκε σε λιγότερο καλλιτεχνικές δραστηριότητες όπως το μέτρημα και το κόψιμο του υφάσματος, το σημάδεμα, το ράψιμο στη ραπτομηχανή και το κέντημα αζούρ μόνο σε ένα από τα τέσσερα ζευγάρια που είναι στο πρόγραμμα να φτιαχτούν, καθώς η μανούλα πήρε τα υπόλοιπα τρία για να γεμίσει τον ελεύθερο χρόνο της (τάχα μου, τάχα μου, να με βοηθήσει θέλει και δεν το ομολογεί!). Μακάρι οι μαμάδες όλου του κόσμου να ήταν σαν τη δική μου!!
 |
| Κατά μήκος της μακριάς πλευράς η τσάκιση-οδηγός |
 |
| Καρφιτσώνω το ύφασμα με τις άκρες του αζούρ να συμπίπτουν. |
 |
| Στρώνω το ύφασμα και σιδερώνω την τσάκιση. Οι άκρες "ξεφεύγουν". |
 |
| Η μαξιλαροθήκη άραφτη. Οι άκρες "ξεφεύγουν" |
 |
| Εδώ φαίνεται πόσο στραβές είναι και οι δύο μακριές άκρες. |